کاربرد پلیمر در تجهیزات پزشکی
پلیمرها مولکولهایی هستند که از نظر ساختار و خواص در زمینه پزشکی کاربردهای بسیار دارند.
به گزارش آیمدتودی، آنها در زمینههای مختلف، مانند: بیوفیزیک، پزشکی، الکترونیک و سایر شاخههای علم و فناوری کاربردهای گستردهای دارند. در میان این پلیمرها و در فروش پلی پروپیلن، پلیمرهای زیست پزشکی به دلیل کم بودن سمشان در داخل بدن، پردازش و استریل شدن آسان، ماندگاری بهتر، وزن سبک و خواص قابل توجه، مناسب برای کاربردهای پزشکی هستند. کاربردهای پلیمرهای تجزیهپذیر که به صورت بالینی به عنوان بخیههای جراحی و ایمپلنت مورد استفاده قرار میگیرند، گسترده است.
انواع پلیمرهای مورد استفاده در پزشکی
پلیمرها به طور گسترده در فرمولاسیون محصولات دارویی و بهداشتی استفاده میشوند. کاربردها شامل: کنترل رهایش دارو، ارائه تحویل مواد فعال دارویی و بهبود پایداری دارو است. از جمله انواع پلیمرهای مورد استفاده در پزشکی به شرح زیر است: پلی اتیلن: پلی اتیلن برای درمان یبوست بیمار استفاده میشود. پلی اتیلن در دستهای از داروها به نام ملین امسزی قرار دارد. این ماده با نگه داشتن آب همراه با مدفوع عمل میکند.
سیلیکون ها: سیلیکون در طیف وسیعی از تجهیزات پزشکی از جمله: تجهیزات پزشکی و داروسازی استفاده میشود. مواد سیلیکونی به خوبی توسط پوست و بدن انسان تحمل میشود؛ بنابراین به تسهیل بهبود ظاهر زخمهای موجود، کاهش ناراحتی و خطر بیمار کمک میکند.
پلی یورتان: پلی یورتان مادهای همه کاره است که در صنعت پزشکی و در مواد عمومی مانند: کاتترها، دستکشهای پزشکی و پانسمان های زخم مورد استفاده قرار میگیرد؛ همچنین، این ماده معمولا در دستگاههای بزرگتر، مانند: تختهای پزشکی و میزهای جراحی یافت میشود. پلی یورتان در دستگاههای کاشت کوتاهمدت، مانند: لولههای تغذیه، دستگاههای دیالیز، پمپهای بالون داخل آئورت و درنهای جراحی استفاده میشود.
پلی کربنات: پلی کربنات بیش از 20 سال است که در اکسیژن سازهای خون، مخازن خون و فیلترهای خون مورد استفاده در مدار by pass استفاده میشود. پلی کربنات برای مدت طولانی به طور ایمن و موثر برای اجزای اتصال دهنده استفاده میشود. محلول های چربی میتوانند در حالی که پلیمر تحت بار استرس قرار دارد، به پلیمر حمله کرده و باعث هر چیزی از فرسودگی جزئی گرفته تا ترک و نشت شود.
پلی تتزافلورواتیلن: پلی تتزافلورواتیلن مادهای است که در ایمپلنت ها و دستگاههای پزشکی استفاده میشود؛ زیرا زیست سازگاری و بیاثری بالایی دارد: عروق خونی، قلب، استخوان فک رومیزی، بینی، چشمها یا دیواره شکم میتوانند از خواص آن در صورت بیماری یا آسیب بهره مند شوند.
پلی استایرن: این ماده به دلیل سهولت استریل کردن، برای طیف گسترده ای از کاربردهای پزشکی از جمله: سینی های کشت بافت، لوله های آزمایشی، پتری دیش ها، اجزای تشخیصی، محفظه کیت های تست و وسایل پزشکی استفاده می شود.
پلی سولفانها: پلی سولفان در بهبود عملکرد سیستم ایمنی، حفاظت رادیویی و محافظت در برابر عفونت های میکروبی مورد استفاده قرار میگیرد. این عملکرد ها باعث میشود که پلی سولفان را به یک ماده کاندید برای درمان سرطان های کودکان تبدیل کند.
پلی متیل متا کریلات: این ماده برای سیمان استخوان، لنز تماسی و داخل چشمی، تثبیت پیچ در استخوان، پرکننده حفره های استخوانی، نقایص جمجمه و تثبیت مهره ها در بیماران پوکی استخوان استفاده شده است؛ اگرچه بسیاری از مواد آلوپلاستیک جدید، نوید بخش هستند؛ اما تطبیق پذیری و قابلیت اطمینان پلی متیل متا کریلات باعث می شود تا به عنوان یک ماده محبوب و پرکاربرد باقی بماند.
پلی وینیل کلراید: این ماده در صدها محصول و دستگاه پزشکی پرکاربرد استفاده شده است. برخی از رایج ترین کاربردهای این ماده عبارتند از: کیسه های خون، کانول، اتصال دهنده ها، محصولات بالشتکی، بسته های دستگاه، تجهیزات دیالیز و لوله، لوله زهکشی، محفظه های قطرهای، محافظ گوش، دستکش معاینه، عینک ایمنی، آتلهای بادی، ماسکهای استنشاقی، ظروف و اجزای IV، ظروف آزمایشگاهی، ماسکها، سیم جراحی، کاپشن و پتو های حرارتی است.
کاربرد پلیمر در تجهیزات پزشکی
پلیمرهای طبیعی و مصنوعی در کاربردهای مصنوعی پزشکی، مانند: دریچههای قلب، استنتها، داربست های غضروفی، مفاصل، ساخت پوست مصنوعی، رگهای خونی، کاتترهای ادراری، استنت های حالب، کلیههای مصنوعی، غشاهای همودیالیز و همچنین در سیستمهای نانو برای داروسازی استفاده میشوند. مواد متداول مورد استفاده در ساخت محصولات پلاستیکی پزشکی(بازیافت پلاستیک)، شامل: پلی کربنات، پلی پروپیلن، پلی اتیلن یا فرمولاسیون پلیمرهای سفارشی برای پاسخگویی به کاربردهای خاص تجهیزات پزشکی است.بیو مواد پلیمری تجزیهپذیر برای توسعه ابزارهای درمانی، مانند: پروتزهای موقت، ساختارهای سه بعدی برای مهندسی بافت و به عنوان وسایل نقلیه انتقال دارو میباشد. مواد اولیه مورد استفاده در تجهیزات پزشکی، همچنان چهار پلیمر اصلی هستند: پلی وینیل کلرید، پلی پروپیلن، پلی اتیلن و پلی استایرن.اما دستگاههای بیشتری از مواد اضافی این مادهها ساخته میشوند که عملکرد بهتری را ارائه میدهند. برخی از این مواد عبارتند از: PC (پلی کربنات)، پلی اتیلن ترفتالات (PET)، TPU (اورتان گرمانرم)، TPE (الاستومرهای گرمانرم) و پلی آمیدها (PA نایلونهای سنتی و نایلونهای آمورف).
کابرد پلیمرهای زیست پایدار و ناپایدار در کاشتنی پزشکی
پلیمرهای زیست پایدار و ناپایدار به طور گسترده برای بسته بندی دستگاههای کاشته شده مورد استفاده قرار میگیرند. این پلیمرها -با معیارهای اصلی که شامل نفوذپذیری گاز و نفوذپذیری آب است- پلیمر بستهبندی برای محافظت از مدار الکترونیکی دستگاه در برابر رطوبت و یونهای داخل بدن انسان است. مواد پلیمری همچنین باید استحکام کششی قابل توجهی داشته باشند و باید بتوانند دستگاه را در طول عمر پیشبینی شده ایمپلنت نگه داری کنند.این پلیمرها به دلیل سهولت ساخت، انعطافپذیری و طبیعت زیست سازگاری آنها و همچنین طیف وسیع رفتارهای مکانیکی، الکتریکی، شیمیایی و حرارتی، زمانی که با مواد مختلف به عنوان کامپوزیت ترکیب میشوند، در موارد کاشتنی پزشکی مورد استفاده قرار میگیرند.
جمعبندی
پلیمر ها مواد شیمیایی هستند که در تجهیزات پزشکی و در تولید قوطی کلید پریز، بسیار مورد استفاده قرار میگیرند؛ از جمله این پلیمر ها میتوان به پلی اتیلن، سلیکونها، پلی یورتان و پلی کربنات نیز اشاره کرد. پلیمرها در تجهیزات پزشکی مانند: رگهای خونی و مفاصل مصنوعی مورد استفاده قرار میگیرند؛ همچنین بیو مواد تجزیه پذیر پلیمری در پروتز های موقت نیز استفاده میشود.